عوامل روانشناختی و درد موضعی عضله

در مطالعه ای که در سال 2012 روی 189 فرد داوطلب در یکی از دانشگاه های آمریکا انجام شد، نتایج نشون داد که بین احساسات منفی مثل ناآارمی های ذهنی، تفکرات مصیبت بار (مانند من چقدر بدبختم) و ترس با دردهای عضلانی ارتباط وجود داره…. در این تحقیق درد از طریق تزریق اسیدی عضلانی به عضله قدامی تیبیالیس (عضله تیبالیس قدامی از قسمت جلوی ساق می‌گذره. این تاندون در قسمت جلویی و داخلی مچ پا قرار داره) ایجاد شد، که موجب درد موضعی در ناحیه تزریق شد. افرادی که دارای میزان بالایی از احساسات منفی بودند بیشترین درد موضعی، کمترین آستانه تحمل و بیشترین برگشت پذیری درد رو در مقایسه با افرادی که احساسات منفی کمتری داشتند، تجربه کردند. این تحقیق به ما نشون می ده که درد عضلانی ریشه در تفکر و احساسات ما داره.
یادتون باشه که احساسات ما نتیجه تفسیر ما از اتفاقات زندگی ست…پس با عینک مثبت نگری به همه چیز نگاه کنیم.

ترجمه چکیده مقاله:

زمینه

این مطالعه ارتباط سه یا چهار عاملی اساسی، شامل چندین احساس منفی و ساختارهای مرتبط با درد را نشان می دهد.

روش ها

189داوطلب سالم (99زن ؛ 90مرد) در این مطالعه شرکت کردند که هشت پرسشنامه مربوط به احساسات منفی و ساختارهای مرتبط با درد در مورد آنها بررسی قرار گرفت (پرسشنامه تجدید نظر شده در شخصیت آیزنک ؛ جدول عوامل تاثیرگذار مثبت و منفی ؛ پرسشنامه وضعیت اضطراب ؛ مقیاس احساس رنج و بدبختی از درد ؛ پرسشنامه ترس از درد) ؛ مقیاس تقویت حسی بدنی ؛ مقیاس واکنش اضطرابی ؛ شاخص وایتلی). از آرمودنی ها گرفته شد.

با استفاده از فاکتورگذاری محور اصلی، سه عامل اصلی استخراج شد: ناآرامی فراگیر، تفکر مصیبت بار (احساس بدبختی) وترس با درد مرتبط بودند. با استفاده از این عوامل، افراد در سه زیر گروه پاسخ عاطفی منفی بالا ،متوسط و پایین قرار گرفتند. درد از طریق تزریق اسیدی عضلانی به عضله قدامی تیبیالیس (عضله تیبالیس قدامی از قسمت جلوی ساق می‌گذرد. این تاندون در قسمت جلویی و داخلی مچ پا قرار دارد. ماهیچه و تاندون همراه با یکدیگر پا را به سمت بالا خم می‌کنند.) ایجاد شد، که موجب تولید درد موضعی (محل تزریق) و هایپرالژی(آستانه درد سطح تحریک ناشی از سیستم عصبی است که در آن فرد احساس درد می کند. ) در عضله قدامی مچ پا گردید.

نتایج

نتایج درد بین 3 دسته (تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیره و رگرسیون چند جمله ای) متفاوت بود ، افرادی که دارای بالاترین میزان عاطفی منفی بودند بیشترین درد موضعی (05/0 = p) ، هایپرالژی مکانیکی ((آستانه درد فشار ؛ p = 0.009) و شانس بیشتری در برگشت درد (2.21 OR) را در مقایسه با افرادی که کمترین میزان عاطفی منفی را داشتند، تجربه کردند.

نتایج حمایت از سه عامل روانشناختی (ناآرامی فراگیر، تفکر مصیبت بار (احساس بدبختی) وترس) را توضیح می دهد که 1- افراد در گروه دارای عاطفی منفی بالا در معرض خطر ابتلا به درد حاد عضلانی (2) هایپرالژی موضعی ؛ و (3) درد برگشت پذیر هستند.